رضایت شغلی

مفهوم رضايت شغلي:

رضايت شغلي عبارت است از: نگرش فرد نسبت به شغل و به زبـان سـاده چگـونگي احـساس فرد نسبت به شغلش و جنبه ها ی گونـاگون آن  تحقيقـات نـشان ميدهند كه علت نگرش مثبت و منفي افراد نسبت به شغل و كارشان به شرح زیر ميباشد :

1 . عواملي كه مربوط به سیاستها و رو يه ها ي سازمان است؛

. 2  عواملي كه مربوط به شرايط كار و يا نحوه قرار گـرفتن افـراد در محـل انجـام دادن كـار ميباشد؛

.3  عواملي كه در ارتباط با شخصييت های فردي كاركنان ميباشد.

به طور كلي رضايت شغلي يك متغير نگرشي است . شواهد بسیاری براي استفاده از مقياسهـا ي موجـود رضـا يت شـغلي وجود دارند كه برخي از مهمترین آنها عبارتند از:

نخست: بساری از از مقیاس های در دسترس، جنبه های اصلي رضايت شغلي را مورد سـنجش قرارمي دهند .

دوم : بسیاری از مقياس های موجود داراي هنجاري های  استاندارد ميباشند. مقايسه پاسخها بـا فرمها ميتوانند به منظور تعبیر و تفسیر نتایج كمك نمایند.

سوم: بسیاری از مقيايس های موجود نشان دهنده سطوح قابل قبولي از ها اعتبار آن می باشند.

چهارم: استفاده از متغيرها شواهد مناسبي را به منظور اعتبار لازم در تحقيقـات فـراهم آورده اند. بنابرا ،ني ميتوان اعتماد داشت كه مقیاس ها بتواننـد بـه طـور مـستمر سـطوح مـورد علاقـه رضايت مندي شغلي را مورد سنجش و اندازه گیري قرار دهند.

عوامل موثر بر رضايت شغلي كاركنان:

عوامل موثر بر رضايت شغلي كاركنان به طور كلي در 2 دسته اصلي طبقه بندي شده اند:

نخست: عوامل محیطی شغل و مرتبط با شغل كه مهمترین تاثير را بر رضايت شغلی دارنـد و شامل چگونگي رفتار افراد، ماهيت وظايف شـغلي، ارتبـاط بـا سـا ير افـراد در محـيط كـار و  پاداش ها ميباشد.

دوم: عوامل فردي  كه افراد با خود به شغلشان منتقل می نمایند ماننـد تجـارب قبلـي فـرد و شخصيت.

عوامل محیطی رضايت شغلي:

  1. ویژگی های شغلی
  2. محدودیت های سازمانی
  3. متغیر های نقش
  4. تعارض کار و خانواده
  5. سطح پرداخت
  6. استرس شغلی
  7. کار اضافی
  8. کنترل حین کار
  9. برنامه زمانی کار: شیفت های طولانی، کار پاره وقت، شیفت شب